భోరున ఏడుస్తాడతడు…. భగవంతుని తిడతాడతడు …. వెర్రివాడు…
వియోగం సముద్రమైతే అందులోనుండి
విషాదం హఠాత్తుగా విరుచుకుపడె ఒక పెద్ద ఉప్పెన అల –
మనిషిని దిగులనే ఉప్పటి కన్నీళ్లలో ముంచి చంపినంత పని చేస్తుంది…
అతనొక పిచ్చివాడు…
నీవెవక్కడున్నావో తెలియక తహతహలాడే వెర్రివాడు…
ప్రతిపగలూ — నీ జ్ఞాపకం –
అది అతనిని నిలువునా ముంచెత్తే ఒక గొప్ప విషాదం.
ప్రతిరాత్రీ అతను నిద్రపోవాలని తహతహలాడతాడు…
ఎందుకంటే –
“ఒక అందమైన తెల్లటి పావురంలా –
అతని కలల పొదరింటిలో నీ జ్ఞాపకం దూరుతుందేమోనని అతనికి ఒక పిచ్చి ఆశ…..”
ప్రతిరాత్రీ,
తన మనసుకు మాయల మాటలు చెబుతూ,
’కలలోనైనా’ కనీసం నిను కలవచ్చని ఊహించే
అతడు నిజంగా ఒక పిచ్చివాడు….
ఊహించుకో అతడిని…
ప్రతిరాత్రీ –
నిదురపోలేమంటూ ఎర్రగా మారి ఎదిరించే
తన కళ్లకు –
రెప్పల దుప్పట్లు కప్పి వెర్రి జోలపాడుతూంటాడు….
పాపం… అప్పుడప్పుడూ –
భగవంతుడు విధించిన శిక్షకుమల్లే –
అతనిలోని వివేకం నిద్రలేస్తుంది!
రేపటికి ఇది కరిగే కలేకదా అని గుర్తుచేసి అతడిని ఏడిపిస్తుంది.
భోరున ఏడుస్తాడతడు…. భగవంతుని తిడతాడతడు …. వెర్రివాడు…
-మాధవ తురుమెళ్ల
——— ***** ————
No Comments